30 de maio de 2008

Que gusto | Quin goig



Foto de Público.es (Creative Commons)

Grazas, Terra, por soportar este sistema de vida tolo que temos. Dasnos outra oportunidade mil e unha veces. Algún día aprenderemos a respectarte e tratarte con agarimo. Prométocho.

Gràcies, Terra, per soportar aquest sistema boig de vida que portem. Ens dones un altra oportunitat mil i un cops. Algun dia aprendrem a respectar-te i tractar-te amb cura. T'ho prometo.

29 de maio de 2008

Á liberdade | A la llibertat

[kml_flashembed movie="http://www.youtube.com/v/MwNhWnisQ7k" width="425" height="350" wmode="transparent" /][kml_flashembed movie="http://youtube.com/v/44nxSdE1FMY" width="425" height="350" wmode="transparent" /]

27 de maio de 2008

Falo ou calo? | Parlo o callo?

Por hoxe, que fale a noticia por min. Porque non me gusta insultar. Sen comentarios (de momento).

O tren é o futuro.

Per avui, que parli la notícia per mi. Perquè no m'agrada insultar. Sense comentaris (de moment).

El tren és el futur.

19 de maio de 2008

That's (Firefox) English

[gv data="7oIot3Qxu_U" width="450" height="375"][/gv]

Non todo vai ser galego e catalán, non si? Así de paso preparo o Listening Exam de esta tarde.

E ti, que escolles, Microsoft Internet Explorer ou liberdade?


No tot ha de ser gallec i català, oi? Així també preparo el Listening Exam d'aquesta tarda.

I tu, que tries, Microsoft Internet Explorer o llibertat?

18 de maio de 2008

Ábrese o telón | S'obre el teló


Media_httpfarm1static_fnsjp


Foto de smussyolay

Aparece un rapaz entrando nunha panadería, na cal, a parte de pan, venden leite e pouca cousa máis:

Apareix un noi entrant en una panaderia un forn de pa, al qual, a part de pa, hi vénen llet i poca cosa més:

- Hola

- Hola, volia un brick de llet.

- ¿Perdón?

Sinalando cara a zona do leite o rapaz repite:
Assenyalant cap a la zona de la llet el noi repeteix:

- Un brick de llet.

A rapaza pregúntalle á súa compañeira, coa vista perdida entre os estantes:
La noia li demana a la seva companya, amb la vista perduda entre els prestatges:

-¿Los bris cuales son?

- Un cartón de leche, quiero decir.

- Ah, disculpa, es que no entiendo mucho el catalán.

- Bueno, brick es en inglés.

- Ui. No entiendo el catalán, imagínate el inglés.

O rapaz sinálalle á rapaza a parte do cartón onde pon Tetra Brik:
El noi li assenyala a la noia la part del cartró on posa Tetra Brik:

- Es que hay mucha gente que le llama brick. Te lo digo por si te vuelven a pillar.

A rapaza toca co dedo unha das súas tempas:
La noia toca amb el dit una de les seves temples:

- Gracias, gracias, de esta ya me acuerdo.

- Gracias, adéu.

- Déu.

Péchase o telón. Como se chama a política lingüística?

TRILINGÜISMO HARMÓNICO.

Nota mental: non volver usar un termo inglés cando xa hai un en galego/catalán/castelán

Es tanca el teló. Com es diu la política lingüística?

TRILINGÜISME HARMÒNIC.

Nota mental: no tornar a fer servir un terme anglés quan hi hagi un en gallec/català/castellà

Poesía contra o pesimismo

 [kml_flashembed movie="http://www.maisinternetmaisgalego.org/imx_recursos/banner_200x200.swf" width="200" height="200"/]

Espero que Celso Emilio Ferreiro me perdoe o atentado. O poema orixinal podedes lelo en Blogues Pola Lingua ou escoitalo cantado por Dios Ke Te Crew (vía acuática) ao final do artigo. Ocorréuseme este delito despois de ler un debate sobre lingua en positivo / lingua en negativo.



DE PÉ FRONTE AO MAR!

Lingua que herdei das labregas

eu fáloa porque si, porque me gusta

porque me peta e quero e dáme a gana

porque me sae de dentro, alá do fondo

dunha ledicia doce que me abrangue

ao ver tantas persoas ceibes,

fermosas árbores con fondas raizames

que xa saben que non hai roupa


que impida o amor aos devanceiros,

falar a fala nai,

a fala das avoas que temos mortas,

e saben ser, co rostro erguido,

mariñeiras, labregos da linguaxe,

remo e arado, proa e rella sempre.

Eu fáloa porque si, porque me gusta

e quero estar cos meus, coa xente que constrúe xa agora

unha historia contada na nosa lingua.

Falo para que aprendan as soberbias.

falo para que aprendan os ruíns e poderosos,

falo para que aprendan as finchadas,

falo para que aprendan os estúpidos,

falo para que aprendan as baleiras,

falo para os que procuran rexamente

verdades e xustiza de cotío;

para as que súan e rin

un sorriso cotián de bolboretas,

de luz e auga dende os ollos nus.

Eu quero coas miñas verbas

que ninguén sufra neste mundo.

E ti vives no mundo, terra miña,

berce da miña estirpe,

Galiza, doce nación do Mundo,

de pé fronte ao mar, ese camiño!

Atentamente, atentado de Xabre ao poema de Celso Emilio Ferreiro

17 de maio de 2008

Limiar | Pròleg


Media_httpspefotologs_khbll


ABRENTE

Esperguízasme tí:
levo na fronte
o arume balsamado do teu bafo.

MERIDÍA

Aluméasme tí:
levo no peito
a fogueira tremante do teu riso.

SERAN

Acoróasme tí:
levo na i-alma
o solpor nugallán da túa ollada.

NOITE

Énchesme toda tí:
na miña soma
boliga a astrolomía do teu corpo.

XOSÉ MARÍA ÁLVAREZ BLAZQUEZ, Poemas de ti e de min (1949)
Grazas a Vieiros.com



Feliz Día das Letras Galegas 2008! (el nostre Sant Jordi)

15 de maio de 2008

Cagadubtes, tastaolletes!





Dúas marabillosas palabras que acabo de descubrir facendo un exercicio de catalán:



cagadubtes m. i f. [LC] pop. Persoa que dificilmente sabe saír de dúbidas cando ten que resolver algunha cousa. (literalmente cagadúbidas)

tastaolletes m. i f. [LC] Persoa que comeza moitas cousas e non segue ningunha. (literalmente probapotas)


Espero non ser un cagadubtes nin un tastaolletes!


Dos mots meravellosos que tot just he descobert fent un exercici de català:


cagadubtes m. i f. [LC] pop. Persona que difícilment sap deseixir-se de dubtes en haver de resoldre alguna cosa.


tastaolletes m. i f. [LC] Persona que comença moltes coses i no en segueix cap.


Espero no ser un cagadubtes ni un tastaolletes!


 

Hai días | Hi ha dies


Media_httpu1ipernityc_mgidh


Hai días que ante tanta creación blogosférica de calidade penso que o mellor que podería facer é humildemente deixar de escribir. Mais case sempre o día despois éntranme ganas de escribir. E escribo. Como dixo alguén: o pracer máis grande é durmir cando tes sono. E eu xeralizaría: o pracer máis grande é facer o que queres. En todo caso a dificultade de ser feliz pode estar en saber que é o que queres.


Hi ha dies que davant de tanta creació blocosfèrica de qualitat penso que el millor que podria fer és humilment deixar d'escirure. Però gairebé sempre el dia després em venen ganes d'escirure. I escric. Com deia algú: el plaer més gran és dormir quan tens son. I jo generalitzaria: el plaer més gran és fer el que vulguis. En tot cas la dificultat de ser feliç pot raure en saber què vols.

Máis lingua | Més llengua


Media_httpbloguespola_whxlt


Adhíramonos tod@s, sobre todo @s que non podemos participar na manifestación!


Adherim-nos tothom, sobretot les i els que no podem participar a la manifestació!

4 de maio de 2008

E dixo | I va dir Camilo José Cela

E dixo Camilo José Cela en xaneiro de 1974, dende Palma de Mallorca:


I va dir Camilo José Cela el gener de 1974, des de Palma:


 



Al castellano, al hombre castellano, lo han venido educando históricamente en la falsa idea de que el catalán, el gallego y el vasco, el hombre catalán, gallego y vasco, habla en su lengua "para darle rabia a él", supuesto que cree a pies juntillas y cosa que digo en su defensa - quede claro - puesto que paga en sus propias carnes el alto precio de su desviado - y envenenado - candor. La gente no se ha parado a pensar que desde que España es España - y aun antes, cuando estaba todavía en el huevo de donde hubo de salir - , siempre fue más peligroso el separatismo de Burgos o de Valladolid que el periférico o, dicho de otra manera: siempre fueron más nocivos y numerosos los separadores que los separatistas.

(...)

La resistencia a no considerar al gallego y al catalán como lenguas se prolongó en el registro oficial de voces del castellano -e l Diccionario de la Real Academia Española - hasta fechas bien próximas: hasta el año 1970. En su edición anterior (la XVIII, 1956) se llamaba "lenguaje" al catalán y "dialecto" (!) al gallego.

(...)

Todas estas lucubraciones me vienen hoy a los puntos de la pluma para situar mejor el único problema que ha de recabar nuestra atención presente: la vitalización de las lenguas periféricas españolas, tan vapuleadas por causas con frecuencia ajenas al previsto devenir léxico.

(...)

Desde Ramón Llull y Roiç de Corella hasta Josep Carner y Salvador Espriu - y aun antes y después de unos y otros- la literatura en lengua catalana es un riquísimo venero que alumbra todo cuanto toca, y de su ignorancia no dimanan sino desinterés y cicatería; de mi personal y minúscula experiencia puedo decir que desde que vivo en el área del catalán y, peor que mejor, entiendo y leo la lengua de mi entorno, me siento literaria y humanamente enriquecido al sumar, al horizonte propio (que en mi caso eran ya dos: el gallego y el castellano), el nuevo horizonte que se me regala.

Mientras los españoles, peninsulares e isleños, no sintamos la necesidad de la recíproca intercomunicación culta, la cultura española - expresada en la lengua que se exprese - siempre caminará cojitranca y parcial. Una de las riquezas de España es su pluralidad, de la que es grave torpeza no saber sacar el debido provecho. Pienso que este diccionario podrá aportar no poca luz al tan debatido problema y a su consecuencia más amarga: la recíproca interignorancia extraculta que sigue manteniendo a gran número de españoles en una recelosa actitud a todas luces prescrita.

Esta "recelosa actitude a todas luces prescrita" alá polo ano 1974, ás veces semella que segue coleando. Serán os últimos estertores desa "grave torpeza"? Desexemos que si. Nada máis que engadir ás verbas do académico. De cando en vez procuras unha palabra no desenganaburros e atopas sorpresas.

La "recelosa actitud clarament prescrita" aquell any 1974 de vegades sembla que segueix movent la cua. Seran els últims d'aquesta "greu malaptesa"? Desitgem que sigui així. Res més que afegir a les paraules de l'acadèmic. De tant en tant procures una paraula al desenganaburros i trobes sorpreses.


Media_httpu1ipernityc_ahoeu