Londres. Un día a principios de xaneiro. Unha compañeira fala comigo en portugués mentres xantamos até que aparece un colega seu francés. Alí discuten sobre a tese recén presentada dunha e o traballo de máster a punto de presentar do outro. Marcha o rapaz. Case non me dá tempo a sentirme orgulloso de comprender toda a conversa en francés porque outro amigo dela, de Oman, saúdaa: "-Hey ya!". "-Salam aleikum", contesta ela e seguen a conversa en inglés. Un chinés, un holandés, outro portugués, unha belga, unha alemá e un venezolano completan o círculo do Imperial College. E un director científicamente e persoalmente encantador. Na mesma cidade, un grande amigo da infancia luguesa. E V e eu a visitarnos. A estancia foi redonda, como comprenderedes. E non quería deixar esas sensacións no aire. Mellor pegadas ao papel, como un álbum de cromos sentimentais de Italia'90.
Ningún comentario:
Publicar un comentario